Sinds mijn 2e levensjaar heb ik een passie ontwikkeld voor tuinen. Dit begon door samen met mijn vader en opa lekker in te tuin te zijn en om vervolgens vol enthousiasme een eigen moestuin te onderhouden. In de basisschooltijd maakte de moestuin plaats voor een veld met pompoenen en kalebassen die ik vervolgens samen met mijn broertje verkocht in de buurt.
Niet veel later ontstond kreeg ik een stuk grond toegewezen waar ik mijn eigen tuin kon gaan aanleggen. Op een familiedag vertelde ik dat ik graag een vijver wilde. Ik had het nog niet gezegd en mijn ooms stonden samen te spitten. Een paar dagen later kwam er folie in en kreeg ik mooie vissen.
Ik kan het me nog goed voor de geest halen dat een potentiële koikarper er destijds vandoor is gegaan met onze kat. Het kan ook andersom zijn geweest maar ik ben ervan overtuigd dat de liefde niet wederzijds is geweest…
Een ander voorval was dat mijn vijver na een paar maanden weer dicht kon nadat mijn broertje een snoekduik maakte in de verkeerde richting. Achteraf snap ik het volkomen maar het heeft jaren geduurd voor ik dit heb kunnen verwerken.
Mijn oma woonde naast ons en had een passie (of verslaving) voor afrikaantjes. Knaloranje waren ze. Volgens mij heb ik er zo’n afkeer tegen genomen dat ik er nooit meer een heb gezien. Of ik ze niet meer ben tegengekomen of volledig immuun ben geworden is me nog steeds een raadsel…
Via de hoveniersopleiding op AOC de Groene Welle in Hardenberg ben ik via een uitstapje op het HBO in de pen gedoken om mijn plannen uit te schrijven voor Mecklenfeld tuinen. Het was de zomer van 2009 en ik had mezelf tot 1 januari gegeven om een goed plan uit te werken.
Enerzijds deed ik dit om er zeker van te zijn om een goede keuze te maken en anderzijds vooral om onderscheidend te zijn in de markt. Want waar ons land groen ziet van de hoveniers die allemaal hetzelfde doen vond ik het belangrijk om het anders aan te pakken.
We zaten aan het begin van een crisis. De vraag naar tuinaanleg nam af en de branche ging zich massaal focussen op onderhoud gerelateerde opdrachten. Ik zag het als kans en ben een duidelijke visie gaan uitdragen die vandaag de dag nog steeds hetzelfde is.
Met terugwerkende kracht ben ik nog steeds even trots op mijn eerste project als op de laatste projecten die ik samen met mijn team heb afgerond.
Nu ruim 10 jaar later zie je de rode draad van een Mecklenfeld tuin des te beter en is het duidelijk zichtbaar hoe de tuinen zijn ontwikkeld met de tijd mee. De benadering van het design, het gebruiksgemak en de functionaliteit zijn hetzelfde gebleven. De invulling is geëvalueerd en verandert mee met de tijd.
